Vorige week, woensdagavond. Ik zat in spanning te wachten. Waarom duurt wachten toch zo lang? Om 3u 's nachts zou Sarah aankomen op de luchthaven. In de namiddag was ik het wachten al beu, dus sprak ik 's avonds af met Aurelija, Gabriele en Ineta om samen film te kijken. Anders zou ik toch enkel thuis zitten snoepen en series kijken.

Na 2 films was het dan eindelijk 2u. Om 2u50 zou de taxi mij komen halen om Sarah van de luchthaven te halen. Dat had Sezer helemaal geregeld, om te voorkomen dat de taxichauffeur ons int zak zou zetten. Wat was ik blij om Sarah te zien! En om nederlands te kunnen praten! In het begin was het echt vreemd. Buiten op Skype had ik al meer dan een maand geen Vlaams meer gepraat. Het was net alsof ik al niet meer wist welk 'dialect' ik had :) Mijn stem was vergeten hoe ik sprak. Maar nu is het weer helemaal goed gekomen met mijn kempes dialectje.

De eerste dag dat Sarah hier was zijn we direct gaan shoppen. Maarrr omdat het Bayram was, waren er veel winkels pas om 14u open. Gelukkig hebben we Espark en het centrum dan na 14u toch kunnen ontdekken. 's Avonds zijn we een durum gaan eten en als nagerechtje Baklava. Want dat moet je natuurlijk toch gegeten hebben als je in Turkije bent.

Vrijdag zijn we met Aurelija en Gabriele naar 'Disneyland Turkije' geweest. Of Sazova Park, wat de echte naam is. Dat is een groot park met een kasteel, een piratenboot en een treintje. Alleen de busreis erheen was al een groot avontuur! Ik wist enkel dat we ergens aan het station bus 19 of 23 moesten nemen. Tot onze grote verbazing stond bus 23 mooi te pronken toen we aankwamen aan het station. De chauffeur liet ons dan ook nog eens mooi weten waar we moesten uitstappen en hopla, aangekomen!

Maar de terugreis... We wisten niet goed waar we op de bus moesten wachten, dus toen we ons busje 23 met dezelfde chauffeur zagen, waren we dolenthousiast en sprongen we meteen op de Dolmus (klein, druk, goedkoop busje). Maaarr jammer genoeg ging deze bus niet naar het station. Vlak voor het centrum gooide hij ons uit zijn busje, met als bedoeling dat we snel op een ander busje sprongen, waar hij hard op was aan het toeteren. Maar dat hadden we te laat door, dus dat busje misten we. Dan maar te voet richting huis. Ondertussen hadden we ook al honger gekregen. We waren het er allemaal over eens dat we Lahmacun -turkse pizza- wilden eten. Beste idee ever!

's Avonds gingen we dan nog ons gratis biertje consumeren in Travelers, want het was passportnight! En zo zaten de eerste 2 dagen er al op!

Ohja, Sarah heeft hier de bijnaam 'The blond naked girl' gekregen. Omdat het hier superwarm is, lopen we hier meestal in een short. Maar dat zijn de turkse mannen niet gewend. En omdat Sarah dan ook nog een blond is, krijgt ze echt veel reactie op straat. We zijn zelfs 1 keer achtervolgd geweest door een oudere man! Gelukkig droop hij af toen we Aurelija en Gabriele ontmoetten. 4 buitenlandse meisjes kon hij niet aan denk ik :)